ReflectLeer in het buitengewoon onderwijs: Herstelgesprek

Tekst bij deze video

Sprekers: Caroline Vancraeyveldt (kernexpert Education & Development, UCLL) en Annabel Box (orthopedagoge in BuBaO type 3/9 Ten Desselaer).

Ik vind dat dat ook wel iets is waar wij als school in gegroeid zijn, want tot voor een tweetal jaren geleden waren die herstelgesprekken maar een beetje ‘tussen de soep en de patatten’ en werd er gezegd: wat ga je doen voor je juf of meester om het goed te maken? Ga je een tekening afgeven of een knutselwerkje maken? Maar nu maken we echt tijd vrij, roosteren wij de leerkracht vrij zodat we echt in gesprek kunnen gaan zodat ze mekaars verhaal horen, dat de leerling ook echt het verhaal van de leerkracht hoort en hoe het daar bij is binnengekomen. En dat ze heel goed naar mekaar toe kunnen aangeven wat er op dat moment nodig is om van daaruit verder te kunnen.

We werken ook met nodenkaartjes waarop alles gevisualiseerd is en die we er in zo’n gesprekken bij nemen. En dat zorgt vaak ook voor een verbindingsmoment want soms kiezen leerlingen en leerkrachten voor hetzelfde nodenkaartje en dat ze dan merken dat de ander bijvoorbeeld ook ruimte nodig heeft of een luisterend oor en dat kan echt voor heel mooie momenten zorgen, momenten van verbinding. Wij horen ook van de leerkrachten dat ze de gesprekken op die manier als heel fijn en positief ervaren en dat zij ook het gevoel hebben dat er naar hen geluisterd wordt, want wat zij nodig hebben is ook heel belangrijk.

Ik heb dus wel een heel goed gevoel bij hoe we het nu aanpakken. Dat is niet altijd zo gegaan, we hebben dat ook moeten leren, maar het is gewoon veel effectiever. Je kan dan ook samen afspraken maken en als dat samen gebeurt, sta je daar ook meer achter en is dat gemakkelijker om je daaraan te houden. Het kost natuurlijk wel veel tijd, het is in de praktijk toch heel wat om het op die manier georganiseerd te krijgen. Maar het loont wel.