ReflectLeer: Internaliserend gedrag

Tekst bij video

Spreker: Caroline (Kernexpert Education & Development, UCLL) en Zoë (zorgcoördinator)

Zijn er ook dingen die jullie doen voor een gedrag dat meer op zichzelf gericht is bij kinderen? Kinderen die eerder depressief of eerder angstig zijn, zien jullie dat ook als moeilijk hanteerbaar gedrag of hoe zien jullie dat?

Ja, maar dat vraag wel een andere aanpak. Ik moet zeggen dat we nog niet veel op zo’n situaties gebotst zijn. Ja, dat gaat vaak via een andere weg. Als ik probeer zo een paar casussen naar boven te halen, dan is dat vaak met de ouders, CLB-ondersteuningsnetwerk, dat we dan gaan kijken naar welke ondersteuning het kind nodig heeft.

Zelf als school proberen we dan toch wel heel hard in te zetten op aanwezig te zijn voor het kind maar waarin we ook wel bewaken wat onze taak daar in is. Want we hebben heel wat leerlingen met een hele moeilijke thuiscontext, wat dan op school tot uiting komt in angsten, in heel veel verdriet. Dus het blijft voor onze school wel heel hard zoeken naar de balans tussen wat onze taak als school daarin is en waar stopt onze taak daarin. Omdat we merken dat dat voor leerkrachten emotioneel heel belastend is als er heel vaak zo’n verhalen bij hen komen.

Dus blijven we zo een beetje zoeken en waarbij Inez toch heel duidelijk aangaf als school moet je daar ergens een grens trekken, het is belangrijk om op school, school te blijven zijn en niet de gehele gezinscontext binnen de school te trekken. Want dat maakt het voor een kind heel onduidelijk en ook heel moeilijk om normaal te blijven functioneren. Maar dat is niet altijd zo gemakkelijk om dat in de praktijk om te zetten, omdat je wel betrokken bent bij het kind en dat niet wil afblokken, maar het verhaal en het verdriet wel wil laten komen.