ReflectLeer: Verantwoordelijkheden bij moeilijk hanteerbaar gedrag
Tekst bij video
Spreker: Caroline (Kernexpert Education & Development, UCLL) en Zoë (zorgcoördinator)
Maar in het tweede leerjaar is er toch wel fysieke agressie gekomen naar materiaal toe, materiaal van de klas stukmaken, weigeren om dingen te doen, heel vaak weglopen. En dan zijn we in een traject gegaan en is er ondersteuningsnetwerk voor aangevraagd.
We zijn heel hard beginnen experimenteren, in heel nauw overleg met de ouders, en hebben voor hem een heel individueel systeem uitgewerkt om feedback te geven op zijn gedrag en zijn we natuurlijk ook gaan zoeken naar wat onder het gedrag zit. Dat traject met de ouders is niet gemakkelijk geweest. Er was toch wel een kloof tussen het aanvaardingsproces bij hen, hetgeen heel wat tijd vraagt om als ouder mee te zijn hoe moeilijk het gaat, en het moment waarop wij op onze grenzen botsten en merkten dat we het niet meer op een veilige manier gehanteerd kregen. Dus die kloof was heel groot, waardoor wij soms stappen of beslissingen namen die bij hun heel moeilijk binnen kwamen en die zij heel moeilijk begrepen.
En die jongen voelde dat ook wel een beetje, die liep er eigenlijk zo wat tussen. Dat was niet evident en nam grote proporties aan, zo ver dat we soms de andere kinderen uit de klas moesten halen om hun in veiligheid te brengen omdat de agressie zo groot was. We kregen hem niet mee dus dan moesten we de klas weghalen.
Het hele traject rond nieuwe autoriteit is eigenlijk naar aanleiding daarvan gekomen. Omdat we voelden dat we enerzijds als school ver over onze grenzen zijn gegaan. We hebben het kind vooropgesteld, hetgeen heel goed is. Maar we hebben soms van onze leerkrachten veel te veel gevraagd. De klasgenoten hebben ook teveel dingen van hem gehoord en gezien die niet oké waren en waarvan we achteraf zeggen dat we daar veel kordater hadden moeten in zijn en die we niet meer kunnen toelaten. En het traject met de ouders was heel intensief en dat heeft ook een hele grote impact nagelaten.