ReflectLeer: Tools voor gespreksvaardigheden

Tekst bij video

Spreker: Caroline (Kernexpert Education & Development, UCLL) en Caroline (zorgcoördinator)

We hebben in het 4e leerjaar dit jaar een babbelboxdoos gehad, ze konden dan zelf iets droppen als ze vonden “ik zit daarmee vast en weet niet hoe ik het moet aanpakken”

En die box staat de hele week ergens in de klas? Of hoe moet ik me dat voorstellen?

Dat is eigenlijk gewoon een doos waar ze iets kunnen in steken en ik bekijk die zeker één keer per, maar de juf houdt het ook in het oog zodat we toch kort op de bal spelen als er iets in gestoken wordt. We hadden dat vroeger op de speelplaats en die werd dan één keer per week (of soms niet als het niet consequent werd opgevolgd) bekeken en dan was de zorgleerkracht daarmee bezig. Maar we merkten dat dat niet kort genoeg op de bal was. En in de klas zelf (in het 4e leerjaar dan) kon dat toch beter opgevolgd worden.

En wat werd er precies gedaan?

We hadden van Arktos de richtlijnen gekregen om een herstelgericht gesprek te houden. Maar ook gewoon al luisteren naar de kinderen en samen tot een oplossing komen was toch ook verrijkend. Vragen zoals: “Hoe zou jij dat dan aanpakken?”, zowel naar anderen toe als naar problemen die zich stelden. Bijvoorbeeld zoals met die boekbespreking: Hoe kunnen we dat opvolgen/aanpakken? Wat kan je doen naar het ander kind, wil je een sorry-brief schrijven of in gesprek gaan met hem/haar.

Ze kunnen zelf helpen met oplossingen, is dat het idee?

Ja, en dat is een leerproces ook. Dat zien we bij de meisjes soms gebeuren, dat ze soms zelf kleine stapjes zetten om tot een oplossing te komen.